ශුද්වූ සතියේ බදාදා "ඔත්තු දීමේ බදාදා" ලෙසද හැඳින්වේ,
පල්ලිය ජූදාස්ගේ පාවාදීම අවධාරණය කරන දිනයයි. ජුදාස් තම ස්වාමියාව විකුණනවා.
මිනිසුන් විකිණීමේ කාරණය ගැන සිතන විට අපට මතකයට එන්නේ අප්‍රිකාවේ සිට ඇමරිකාවට කල වහල් වෙළඳාම - අතීතයේ සිට යමක් - එවිට ව්‍යාපාරය, උදාහරණයක් ලෙස, ඩේෂ් වෙත විකුණන ලද යසිඩි ගැහැණු ළමයින් ය: නමුත් මෙය බොහෝ දුරස්ථ දෙයකි.
අදත් මිනිස්සු විකුණනවා. සෑම දිනම. තම සහෝදර සහෝදරියන් විකුණමින්, ඔවුන් රැකියාවට සූරාකන, සාධාරණ වැටුපක් නොමැතිව, යුතුකම් හඳුනා නොගෙන කටයුතු කරන ජුදාස්ලා සිටිති. බොහෝ විට ඔවුන් තම ආදරණීයන් පවා විකුණනු ලැබේ. මම හිතන්නේ කෙනෙකුට වැඩි පහසුවක් ඇති කර ගැනීම සඳහා තම දෙමාපියන් රැගෙන ගොස් තවදුරටත් ඔවුන්ව නොදැක්ක හැකිය. ඔවුන්ව ආරක්ෂිත වැඩිහිටි නිවාසවලට රැගෙන යාමට සහ තවදුරටත් ඔවුන් බැලීමට නොපැමිණීමට... ඔහු හෝ ඇය තම දෙමාපියන්ව විකුණනවා. එවැනි පුද්ගලයෙකුට "තමන්ගේම මව විකිණීමට හැකි" බවට ඉතා පොදු කියමනක් තිබේ: ඔවුන් ඇයව විකුණනවා. දැන් ඔවුන්ට සාමයක් දැනෙනවා, දෙමාපියන ඈත් කරනවා: වැඩිහිටි නිවසට "ඔබ ඔවුන්ව බලාගන්න...". කියනවා.
අද මිනිස් ජාවාරම පෙර කාලයේ මෙන් සිදු වේ: ඒ ඇයි කියලා ජේසුස් වහන්සේ කිව්වා. මුදලට ස්වාමියාගේ තත්ත්වය ලබා දීම.. ජේසුස් වහන්සේ පැවසුවේ,
“ඔබට දෙවියන් වහන්සේට සහ මුදලට සේවය කළ නොහැක” (ලූක් 16:13 බලන්න) - ස්වාමිවරුන් දෙදෙනෙක්. යේසුස් වහන්සේ සසඳන එකම දෙය එයයි, අප සෑම කෙනෙකුම තෝරා ගත යුතුය: එක්කෝ දෙවියන් වහන්සේට සේවය කරන්න, එවිට ඔබට නමස්කාරයෙන් හා සේවය තුලින් නිදහසලබනු ඇත;
නැතහොත් මුදලට සේවය කරන්න එවිට ඔබ මුදලේ වහලෙක් වනු ඇත.; බොහෝ අය දෙවියන් වහන්සේට සහ මුදලට සේවය කිරීමට කැමතියි. තවද මෙය කළ නොහැක. අවසානයේදී ඔවුන් මුදලට සේවය කිරීම සඳහා දෙවියන් වහන්සේට සේවය කරන බව පෙන්වයි. ඔවුන් සැඟවුණු සූරාකන්නන්, සමාජීය වශයෙන් දෝෂ රහිත ය, නමුත් මේසය යට ඔවුන් මිනිසුන් තුලින් පවා ගමන් කරයි: එය ඔවුන්ට වැදගත් නොවේ. මිනිස් සූරාකෑම යනු තම අසල්වැසියා විකිණීමයි.
ජුදාස් ලෝකයෙන් පිටත්ව ගිය නමුත්, ඔහු තම ගෝලයන්, යක්ෂයාගේ ගෝලයන් කිහිපදෙනෙකුව මෙලොව තබා ගොස් ඇත.
අපි නොදන්න ජුදාස්ගේ ජීවිතය මොන වගේද කියලා සිතමු. ඔහු සාමාන්‍ය පිරිමි ළමයෙකු විය යුතුය, සමහර විට, කනස්සල්ලෙන් ඉන්නට ඇත ස්වාමින් වහන්සේ ඔහුව අපෝස්තුලුවරයෙක් වීමට කැඳවූ නිසා විය යුතුය. ඔහු කිසි විටෙකත් අපෝස්තුළුවරයෙක් ලෙස සාර්ථක වූයේ නැත. අප පළමු කියවීමේදී අසා ඇති පරිදි ඔහුට ගෝලයෙකුගේ මුඛයක් සහ ශ්‍රාවකයෙකුගේ හදවතක් නොතිබුණි. ඔහුගේ ක්‍රිස්තු අනුගාමිකත්වයේ දුර්වල විය, නමුත් ජේසුස් වහන්සේ ඔහුට ප්‍රේම කළේය...
ඒවගේම ඔහු මුදලට ගිජු බව ශුභාරංචිය අපට කියා දෙයි. ලාසරුස්ගේ නිවසේ දී, මරියා මිල අධික සුවඳ විලවුන්වලින් ජේසුස් වහන්සගේ පාද ආලේප කරන විට, ඔහු සුවිශේක ජොහන් ජුදාස් ගැන මෙසේ අවධාරණය කරයි: "නමුත් ඔහු දුප්පතුන්ට ප්‍රේම කළ නිසා මෙය නොකීවේය: ඔහු සොරෙකු විය" (ජොහාන් 12:6 බලන්න)
ජුදාස්ගේ ආදරය මුදල්... ඔහුව නීතිවලින් ඔබ්බට ගෙන ගියේය: සොරකම් කිරීමේ සිට පාවාදීම දක්වා ඇත්තේ එක් පියවරක් පමණි, ඉතා කුඩා එකක්. මුදලට ඕනෑවට වඩා ආදරය කරන අය ඊටත් වඩා වැඩි දෙයක් ලබා ගැනීම සඳහා ඕනෑම දෙයක් පාවා දෙති, සෑම විටම: මෙය නීතියකි, එය සත්‍යයකි. හොඳ චේතනාවක් ඇති, හොඳ චේතනාවෙන් යුත් හොඳ පිරිමි ළමයෙකු වන ජුදාස්, වෙළඳාමට පොළට යන පුද්ගලයෙක් ලෙස හා අවසානයේ ද්‍රෝහියෙකු ලෙස අවසන් වේ: "ඔහු නායක පූජකයන් වෙත ගොස්, 'මා ඔහුව භාර දුන්නොත් ඔබ මට දීමට සූදානම් වන්නේ කුමක්ද? '" (මතෙව් 26:14 බලන්න). මගේ මතය අනුව, මෙම මිනිසා ඔහුගේ මනසින් බැහැර වි පිස්සු හැදෙමින් සිටී.
මගේ අවධානයට ලක්වන එක් දෙයක් නම්, ජේසුස් වහන්සේ කිසිවිටෙක ඔහුව "ද්‍රෝහියෙකු" ලෙස හැඳින්වූයේ නැත. ඔහු පාවා දෙන බව ඔහු පවසයි, නමුත් ජුදාස්ව කිසි විටෙකත් ඔහුව "ද්‍රෝහියෙකු" ලෙස හැඳින්වූයේ නැත. ඒ වෙනුවට, ජේස ඔහුව "මිතුරා" ලෙස හඳුන්වන අතර, ජේසු ඔහුව සිප ගනී.
ජුදාස්ගේ අභිරහස: ජුදාස්ගේ අභිරහස කුමක්ද? මම දන්නේ නැහැ... Primo Mazzolari මට වඩා හොඳින් එය පැහැදිලි කළා... ඔව්, Vezelay හි එම අගනුවර ගැන මෙනෙහි කිරීමෙන් මම සැනසීමක් ලබමි: ජුදාස් අවසන් වූයේ කෙසේද? මට විශ්වාස නැහැ. ජේසුස් වහන්සේ බලවත් තර්ජනයක් කරයි, මෙන්න; ඔහු ප්‍රබල තර්ජනයක් කරයි: “මනුෂ්‍ය පුත්‍රයා පාවා දෙන තැනැත්තාට දුක වේ. ඔහු කිසි දිනෙක ඉපදී නොතිබුනේ නම් එම මිනිසාට වඩා හොඳ වනු ඇත" (මතෙව් 26:24 බලන්න).
නමුත් මෙයින් අදහස් කරන්නේ ජුදාස් අපායේ සිටින බව ද? මම දන්නේ නැහැ. මම මතෙව් 26 පරිච්ඡේදය කියවනකොට මට ජේසුස් වහන්සගේ වචනය ඇහෙනවා: "මිත්රයා".
නමුත් එය අපට තවත් දෙයක් ගැන සිතීමට සලස්වයි, එය වඩාත් සැබෑ, වඩා වර්තමාන ය: යක්ෂයා ජුදාස්ට ඇතුළු විය, ඔහුව එම ස්ථානයට ගෙන ගියේ යක්ෂයා ය. සහ කතාව අවසන් වූයේ කෙසේද? යක්ෂයා දුප්පත් වැටුප් ගෙවන්නෙක්: ඌ විශ්වාසදායක වැටුප් ගෙවන්නෙක් නොවේ. ඌ සෑම දෙයක්ම පොරොන්දු වී, ඔබට සියල්ල පෙන්වයි, අවසානයේ ඔබ එල්ලා වැටීමට බලාපොරොත්තු සුන් වූ ඌ ඔබව තනි කරයි.
ජුදාස්ගේ නොසන්සුන් හදවත කුමන්ත්‍රණයෙන් පීඩා විඳිමින් ජේසුස් වහන්සේගේ ප්‍රේමයෙන්ද පීඩා විඳි - යථාර්ථක් වීමට අසමත් වූ ආදරය - මෙම මීදුමෙන් පීඩා විඳිමින්, ජුදාස් නැවත නායක පූජකයන් වෙත ගොස් සමාව ඉල්ලයි, ගැලවීම ඉල්ලා සිටී.
"අපිට මොකද? එය ඔබගේ වගකීමයි..." (මතෙව් 27:4 බලන්න): යක්ෂයා මෙලෙස කතා කර අපව බලාපොරොත්තු සුන් කරයි.
මිනිසුන් සූරාකන මේ ලෝකයේ බොහෝ ආයතනික ජුදාස්ලා ගැන අපි සිතමු. ඒ වගේම අපි එක් එක්කෙනාට තෝරා ගන්නා පැයේදී ඇති කුඩා ජුදාස් ගැනත් සිතන්න: පක්ෂපාතිත්වය හෝ උනන්දුව අතර. අප සෑම කෙනෙකුටම පාවාදීමට, විකිණීමට, තමන්ගේම අවශ්‍යතා සඳහා තෝරා ගැනීමට හැකියාව ඇත. අප සෑම කෙනෙකුටම මුදල් හෝ භාණ්ඩ හෝ අනාගත යහපැවැත්ම කෙරෙහි ඇල්මක් ඇති කර ගැනීමට අවස්ථාව තිබේ. "ජුදාස්, ඔයා කොහෙද?" නමුත් මම අප සෑම කෙනෙකුගෙන්ම මෙසේ අසමි: "ඔබ, ජූදාස්, මා තුළ සිටින කුඩා ජුදාස්: ඔබ කොහෙද?"
Holy Wednesday is also called “Spy Wednesday”, the day in which the Church underlines Judas's betrayal. Judas sells the Master.
When we think of the fact of selling people what comes to mind is the slave trade from Africa to America – something from the past – then the business, for example, of the Yazidi girls sold to the Daesh: but this is something far away, this is something… Even today people are sold. Everyday. There are Judases who sell their brothers and sisters, exploiting them for work, without a just pay, without recognising their duties. Many times they even sell their dearest things. I think that in order to have a greater convenience a person is able to take his parents away and not see them anymore; to take them far away to safe old-age homes and not visit them anymore… He is selling them. There is a very common saying that such a person is “capable of selling his or her own mother”: and they sell her. Now they feel at peace, they are kept away: “You take care of them…”.
Trafficking in human persons today is as it was in earlier times: it is done. And why is that? Jesus said why. He gave money the status of master. Jesus said: “You cannot serve God and money” (see Lk 16:13) - two masters. It is the only thing that Jesus compares, and each one of us needs to choose: either serve God and you will be free in adoration and service; or serve money and you will be a slave to money. This is the option; and many people want to serve both God and money. And this cannot be done. In the end they pretend to serve God in order to serve money. They are hidden exploiters, socially flawless, but under the table they even traffic in human beings: it does not matter to them. Human exploitation is selling one’s neighbour.
Judas went away, but he left some disciples, who are not his disciples but the devil’s. What Judas's life was like we do not know. He must have been a normal boy, perhaps, also with anxieties, because the Lord called him to be a disciple. He never never succeeded in being one. he did not have the mouth of a disciple and the heart of a disciple, as we heard in the first Reading. He was weak in his discipleship, but Jesus loved him… Then the Gospel makes us understand that he liked money. At Lazarus’s house, when Mary anoints Jesus's feet with that expensive perfume, he makes the reflection and John emphasises: “But he did not say this because he loved the poor: he was a thief” (see Jn 12:6) His love for money had led him beyond the rules: to stealing, and from stealing to betraying there is only one step, a very small one. Those who love money too much betray in order to have even more, always: this is a rule, it is a matter of fact. Judas, perhaps a good boy, with good intentions, ends up as a traitor to the point of going to the market to sell: “He went to the chief priests and said ‘What are you prepared to give me if I hand him over to you?’” (see Mt 26:14). In my opinion, this man was out of his mind.
One thing that draws my attention is that Jesus never called him a “traitor”; He says that He will be betrayed, but He never called him a “traitor”. He never said: “Go away, traitor!” Never! Rather, He calls him “friend”, and kisses him. The mystery of Judas: what is the mystery of Judas? I do not know… Fr. Primo Mazzolari explained it better than me… Yes, I take comfort in contemplating that capital at Vezelay: how did Judas end up? I am not sure. Jesus makes a strong threat, here; he makes a strong threat: “Woe to that man by whom the Son of Man is betrayed. It would be better for that man if he had never been born” (see Mt 26:24). But does this mean that Judas is in Hell? I do not know. I look at the chapiter. And I hear Jesus’s word: “friend”.
But it makes us think of another thing, that is more real, more current: the devil entered Judas, it was the devil who lead him to that point. And how did the story end? The devil is a poor paymaster: he is not a reliable paymaster. He promises everything, shows you everything and in the end leaves you alone in despair to hang yourself.
Judas’s restless heart is tormented by concupiscence and tormented by the love of Jesus - a love that failed to become love - tormented by this fog, he goes back to the priests and asks for forgiveness, asks for salvation. “What is that to us? It is your responsability…” (see Mt 27:4): the devil speaks like this and leaves us in despair.
Let us think of the many institutionalised Judases in this world who exploit people. And think also of the small Judas that each one of us has within at the hour of choice: between loyalty or interest. Each one of us has the ability to betray, to sell, to choose for one’s own interest. Each one of us has the opportunity to let ourselves be attracted by love of money or goods or future well-being. “Judas, where are you?” But I will ask each one of us: “You, Judas, the little Judas within me: where are you?”
