මනේරාණි මත්පැන්වලට ඇබ්බැහි වෙච්ච කෙනෙක් නෙවෙයි!
මනෝරාණි නැන්දා පුදුම ලස්සන කාන්තාවක්! මුහුණ කරුණාවෙන් පිරිලා! මේ ශ්‍රේෂ්ඨ කාන්තාව බේබද්දකු දුම්පානය කරන ගණිකාව් ලෙස නිරූපණය කරන්න තීරණය කළේ කවුද? හඳගමද? ස්වර්ණාද? ප්‍රේමදාස ආවාමත් මනෝරාණිගේ මුහණේ සුපුරුදු කරුණාව තිබ්බා! රාණි නෑ….!
වැරදි ලෙස වටහා ගැනීම, වැරදි ලෙස අර්ථකථනය කිරීම, වැරදි ලෙස ප්‍රකාශ කිරීම සහ විශාල වැරැද්දක්. කලාත්මක බලපත්‍රය හිතාමතාම අනිසි ලෙස භාවිත කිරීම හරහා චරිත ඝාතනය පිළිබඳ පැහැදිලි උදාහරණයක් ‘රාණි’ චිත්‍රපටයේ ප්‍රදර්ශනයක් නැරඹීමෙන් පසු, මම කිසිදු හැඟීමක් නොමැතිව මැජෙස්ටික් සිනමා ශාලාවෙන් පිටතට ගියෙමි. එය භයානක චිත්‍රපටයක් විය. නරක ලෙස රඟපෑ, නරක ලෙස අධ්‍යක්ෂණය කරන ලද සහ නරක ලෙස පර්යේෂණ කරන ලද කොළඹ නගරයේ මෝඩ, අශිෂ්ට, මොළයක් නැති, මුදල් අරමුණු කරගත්, ආත්ම තෘප්තිමත් හෝයි පොලෝයි විසින් බොහෝ ප්‍රශංසා කරන ලද හඬ මට ඇසීමට පටන් ගත් පසු පමණක්, අප බොහෝ දෙනෙක් ආදරය කළ, ගරු කළ සහ සමීපව දැන සිටි පුද්ගලයන් දෙදෙනෙකු පිළිබඳ මගේ මතය ප්‍රකාශ කිරීමට මට අවශ්‍ය බව මම තීරණය කළෙමි.
මෙම චිත්‍රපටය අපහාසාත්මක සහ කලබලකාරී පමණක් නොව, ‘ඉතිහාසය සැමවිටම ජයග්‍රාහකයන් විසින් ලියන ලද’ යන කාරණය නැවත තහවුරු කළ සාවද්‍යතාවන්ගෙන් පිරී තිබුණි. අපගෙන් බොහෝ දෙනෙක් සත්‍යය ගැන දැනුවත්ව සිටියත්, මෙම චිත්‍රපටයේ ඉදිරිපත් කර ඇති චරිත නිරූපණයේ සහ ආඛ්‍යානයේ ඇති පැහැදිලි දෝෂ නිවැරදි කිරීමට අපගේ උපරිමය කළත්, බොහෝ ශ්‍රී ලාංකිකයන් (විශේෂයෙන් තරුණ පරම්පරාව) මෙය සත්‍ය වශයෙන්ම නිවැරදි බව පිළිගැනීම කනගාටුදායක යථාර්ථයක් ලෙස පවතී.
මෙම භයානක චිත්‍රපටයේ ඇති වැරදි පෙන්වා දීමට පෙර, යම් සහනදායක ගුණාංග ඇති අවස්ථා කිහිපයක් තිබූ බව මම පිළිගැනීමට කැමැත්තෙමි. පළමුව, එය අපේ රට පසුකළ ඉතා අඳුරු කාලය ගැන කතා කළේය. එය ‘අතුරුදන් කිරීම්’ දිනපතා සිදුවීමක් වූ කාලයක් විය. සන්නද්ධ මැරයන් බොහෝ විට දැනුම් දීමකින් තොරව පැමිණ, බිය පතුරුවා හැරීමෙන් තම ජනතාව කප්පම් ගැනීමට පොලඹවන පාලනයක් පිළිබඳ ඔවුන්ගේ අදහස් ප්‍රකාශ කළ පුද්ගලයෝ පැහැරගෙන ගියහ. සේවයේ නියුතු ඇමැතිවරුන් පවා පාලනය කළ අයගෙන් ආරක්ෂිත නොවන බවද එය සඳහන් කළේය.
රිචඩ් ද සොයිසා සහ මම ලයනල් වෙන්ඩ්ට් රඟහලේ නාට්‍ය හා ව්‍යාපාර වැඩමුළු පැවැත්වූ කාලයම මෙය විය. මෙම වැඩමුළුවලට රංග ශාලාවට ආදරය කළ කොළඹ පදනම් කරගත් ඉංග්‍රීසි කතාකරන තරුණයන් බොහෝ දෙනෙක් සහ සිංහල කතාකරන විශ්වවිද්‍යාල සිසුන් කිහිප දෙනෙක් ද සහභාගි වූහ.
රිචඩ් කුරිරු ලෙස ඝාතනය කිරීමට පෙර මාස කිහිපය තුළ මෙම සිසුන් හත්දෙනකු පිළිබඳ කිසිදු හෝඩුවාවක් නොමැතිව අතුරුදන් විය. ‘මම වඩාත් වාසනාවන්ත මවුවරුන්ගෙන් කෙනෙක්. මට මගේ පුතාගේ දේහය නැවත ලැබුණා’ යනුවෙන් මනෝරාණි චිත්‍රපටයේ නැවත නැවතත් පවසන වාක්‍යය සත්‍යයකි.
1990 දී ඇගේ පුතාට මරණින් පසු පිරිනමන ලද ස්වාධීන පුවත්පත් කලාව සඳහා වන ෂඡී ජාත්‍යන්තර ජයග්‍රහණ සම්මානය ලබාගැනීමට ඇයට ආරාධනා කරන ලද එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය අමතමින් පවා ඇය මෙම වාක්‍යය භාවිත කළාය. එම විශේෂිත ප්‍රකාශය ඇය මවුවරුන්ගේ පෙරමුණ සමග සහ ඒ සඳහා ඇගේ කාර්යය ගොඩනගාගත් පදනම විය. ‘අනේ අබ්සලොම්, මගේ පුතා, මගේ පුතා’ යන බයිබලානුකුල උපුටා දැක්වීම ඇගේ පුතාගේ අවමංගල්‍ය දිනයේදී ඇය විසින් ‘ඩේලි නිවුස්’හි ප්‍රකාශයට පත්කරන ලද අතර මෙම අවස්ථාවේදී ‘කලාත්මක බලපත්‍රය’ සුදුසු ලෙස භාවිත කර ඇත. එම අඳුරු දිනවල රජයේ පිටුබලය ලත් මැර කල්ලි විසින් රාත්‍රියේදී තර්ජනය කර මරාදැමූ බොහෝ දෙනකුට දැනුණු බිය සහ සැකයද ඉතා පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කරන ලදී.
මෙම චිත්‍රපටයේ අධ්‍යක්ෂ අශෝක හඳගම එය පදනම් කරගත් පුද්ගලයන් පිළිබඳ වැරදි වැටහීම් සහ අසත්‍යයන් මාලාවක් නිර්භීතව ප්‍රකාශ කිරීම සම්පූර්ණ අපහාසයක් ලෙස මට හැඟේ. ඔහුගේ සිදුවීම් අනුවාදය ‘සත්‍ය සිදුවීම් මත පදනම් වූ ප්‍රබන්ධයක්’ බව ඔහු ප්‍රතික්ෂේප කළත්, එයට සමාව දිය නොහැක. තමාගේම වාසිය සඳහා ඒවාට අපහාස කිරීම ඔහුට ලැජ්ජාවකි. ඒවා වැරදි ලෙස අර්ථකථනය කර වැරදි ලෙස නිරූපණය කර ඇති නිසා එය වඩාත් අපහාසාත්මකය.
මෙම චිත්‍රපටය පිළිබඳ පිළිතුරු නොලැබුණු ප්‍රශ්න රාශියක් තිබේ. සත්‍යයට ඇලී සිටීම සහ මෙම දරුණු අපරාධයේ කතාව ඇත්ත වශයෙන්ම පැවසීම එතරම් වරදක්ද? ඔහු සත්‍යය හෙළිකිරීමට සහ ප්‍රතිවිපාකවලට මුහුණ දීමට බියෙන් සිටියාද? මනෝරාණි සහ රිචඩ්ගේ ඥාතීන්ගෙන් උපදෙස් ලබාගත්තාද? ඝාතනයට අණකළ පුද්ගලයා නිදොස් කොට ඝාතනය සිදුකිරීමට තීරණය කළ මැරයන් වෙත වරද පැටවීමට යමෙකු අධ්‍යක්ෂවරයාට බලපෑම් කරයිද? සිනමා ඉතිහාසයේ කිසි විටෙකත් අමූලික බොරුවක් ගොඩනැගීමට කලාත්මක බලපත්‍රයක් භාවිත කර නොමැත.
අශෝක හඳගමට ලැජ්ජයි. වෛද්‍ය මනෝරාණි සරවනමුත්තු මත්පැන්වලට ඇබ්බැහි වූවෙක් නොවේ. අමුතු සමාජ අවස්ථාවකදී ඇය එක් මත්පැන් පානයක් පානය කර ඇති. මෙය නාට්‍යයක ආරම්භක රාත්‍රියකින් පසුව, සාදයකදී හෝ මිතුරන් සහ පවුලේ අය එක්රැස්වීමකදී විය හැකිය. ඒ වන විටත් එය උපරිම වශයෙන් උගුරක් හෝ දෙකක් විය. ඇගේ නිවසේ කිසි විටෙකත් මත්පැන් තිබුණේ නැත.
චිත්‍රපටයේ නිරූපණය කර ඇති පරිදි ඇය කිසි විටෙකත් නින්දිත ලෙස බීමත්ව සිටියේ නැත. ඇය කිසි විටෙකත් දාමරික ලෙස දුම් පානය කළේ නැත. නැවතත්, ඇගේ බොහෝ රෝගීන් (බොහෝ දෙනකුට ඇය කොළඹ වඩාත්ම පහත් ප්‍රදේශවල නොමිලේ ප්‍රතිකාර කළාය) දැක පැය දහයක වැඩකිරීමෙන් පසු ඇය අමුතු සිගරට් එකක් (සමාජීය වශයෙන් ද) පානය කර ඇති. ඇය කිසි විටෙකත් මුඩුක්කුවකින් සිගරට් පැකට්ටුවක් මිලදී ගැනීමට ඇගේ මෝටර් රථයෙන් බැස නොයනු ඇත. ඇය කිසි විටෙකත් ‘මහත්තයා’ යන වචනය භාවිත කළේ නැත. ඇය සෑමවිටම දීප්තිමත් වර්ණ නයිලෙක්ස් සාරි ඇඳ සිටි අතර, කිසි විටෙකත් ඉන්දියානු කපු සාරි ඇඳ සිටියේ නැත.
මට මේ සඳහා සහතික විය හැකිය, මන්ද ඇයට කවදා හෝ සාරියක් මිලදී ගැනීමට අවශ්‍ය නම්, ඇය සෑමවිටම ඇය වෙනුවෙන් එසේ කරන ලෙස මගෙන් ඉල්ලා සිටිනු ඇත. ඇය කිසි විටෙකත් ඇගේ පුතාට ‘පුතා’ යැයි කීවේ නැත. ඇය ඔහුට ‘සොයිසා’ කියලා කතා කළා. රිචඩ් කවදාවත් ඇයට ‘අම්මා’ කියලා කතා කළේ නැහැ. ඔහු ඇයට ‘සොයිසා’ කියලා කතා කළා. ඒක ඇගේ නැති සැමියා සහ ඔහුගේ නැති පියා – ලුසියන් ද සොයිසා ගැන විහිළුවකින් පිරුණු ආදරයක්.
රිචඩ් මගේ ළඟම යාළුවෙක්. ඔහු පාසලේදී මට වඩා එක පන්තියේ ජ්‍යෙෂ්ඨයෙක්. අපේ රංග කලාවට තිබුණු ආශාව අපිව එකට ඇදගත්තා. අපි බොහෝ නාට්‍යවල එකට රඟපෑවා, නාට්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ අය වුණු අපේ අන්‍යෝන්‍ය මිතුරන් සමග බොහෝ කාලයක් ගතකළා. ඔහු හැම විටම අනපේක්ෂිත දේ කළ අමුතු ගති ලක්ෂණයක් තිබුණු කෙනෙක්.
ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔහු කළේ ඔබ ඔහුගෙන් බලාපොරොත්තු වූ දෙයට ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙයයි, ඔහුගේ මිතුරෙකු හෝ සහචරයෙකු වූ ඕනෑම කෙනෙකුට ‘ඔබේ කැමැත්තට අනුව’ ඔහුට නොහැකි වූ විට ඔහුට ගායනා කළ හැකි බව ඔහු මිනිසුන්ට ඒත්තු ගන්වයි. ඔහු දරුණු වූ විට ඔහුට නටන්න පුළුවන් කියලා ඔහු බොහෝ ගැහැනු ළමයින්ට ඒත්තු ගැන්වූවා. ඔහුගේ නැඹුරුතාවන් පැහැදිලිවම සමලිංගික වුවත්, ඔහු බොහෝ ගැහැනු ළමයින්ට ඔහු කෙළින් බව ඒත්තු ගැන්වූවා. ඔහුට කාර් එකක් පැදවීමට නොහැකි විය. ඔහු යතුරුපැදියක් පැද ගිය අතර, එයින් ඔහු බොහෝ විට වැටුණා. ඔහු කිසි විටෙකත් ගිටාරය වාදනය කළේවත් එසේ කිරීමට උත්සාහ කළේවත් නැත. අපි කවුරුත් දන්නා පරිදි රිචඩ්ගේ කීර්තියට හිමිකම් පෑම නළුවෙකු ලෙස විය. මෙම චිත්‍රපටය සඳහන් කිරීමට අපොහොසත් වන්නේ මනෝරාණි ද නිළියක් බවයි. ඇගේ හිටපු සැමියා වන ලුසියන් ද සොයිසා (ශ්‍රී ලංකාවේ ඉතිහාසය පදනම් කරගත් වඩාත් ප්‍රසිද්ධ ඉංග්‍රීසි නාට්‍ය කිහිපයක් (ද බ්‍රසන් පැලස්, ද ෆෝර්ට්‍රස් ඉන් ද ස්කයි ආදිය රචනා කළ) ඇය වෙනුවෙන් බොහෝ කොටස් ලිවීය. ඇය ඔෆීලියා, ලේඩි මැක්බත් සහ ඩෙස්ඩෙමෝනා ඇතුළු බොහෝ ෂේක්ස්පීරියානු චරිතවල ඔහු සමග රඟපෑවාය. රිචඩ් ඝාතනයට වසරකට පෙර ඔහු බි්‍රතාන්‍ය කවුන්සිලය විසින් නිෂ්පාදනය කරන ලද ‘ද ලිබේෂන් බෙයරර්ස්’ හි ඔහුගේ මව සමග රඟපෑවේය. මේ සියලු තොරතුරු මහජන දැනුමක් වන අතර, චිත්‍රපටයේ මනෝරාණිගේ චරිතය නාට්‍ය පිළිබඳ සියලු දැනුම සහ දේශපාලනයට නාට්‍යයේ අදාළත්වය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නේ ඇයි? මා දැන සිටි මනෝරාණි නැන්දා පුදුමසහගත ලෙස ලස්සන කාන්තාවක් වූ අතර, ඇගේ මුහුණ කරුණාවෙන් පිරී තිබූ අතර, ඇගේ අපූරු සිනහව කරුණාව විහිදුවාය. ඇගේ සුන්දරත්වය සහ ඇගේ මුහුණේ අසාමාන්‍ය අස්ථි ව්‍යුහය පිළිබඳ එකම පැහැදිලි උදාහරණය නම් එය බර්ලින් නියුස් කෞතුකාගාරයේ දැකිය හැකි නෙෆර්ටිටිගේ වෙස්මුහුණට සංසන්දනය කිරීමයි.
අනෙක් අතට, ස්වර්ණා මල්ලවරාච්චිට තද/තියුණු අස්ථි ව්‍යුහයක් ඇති අතර, එය සමහරුන්ට ආකර්ෂණීය යැයි පෙනේ. කරුණාව යනු ඇය පිටකරන ගුණාංගයක් නොවේ. ඇය විශිෂ්ට නිළියක් විය හැකි නමුත් මේ අවස්ථාවේදී ඇය නිරූපණය කරන චරිතයට නින්දා කරයි. මනෝරාණි දුම් පානය කළ දුර්ලභ අවස්ථාව එය අවංක අලංකාරයේ සහ පන්තියේ ක්‍රියාවක් විය (‘කැසබලන්කා’ චිත්‍රපටයේ ලෝරන් බාකල් මෙන්). ස්වර්ණා සිගරට් එකක් උරා බොන ආකාරය නැරඹීම ආධුනික දුම් පානය කරන්නකු තෙත් සුරුට්ටුවක් නැවත දැල්වීමට උත්සාහ කරනවා දැකීම හා සමානයි.
ස්වර්ණා ඇය නිරූපණය කිරීමට ආශා කළ චරිතය ගැන කොතරම් දුරට පර්යේෂණ කළාද? ඕනෑම නළුවකු හෝ නිළියක් තිරය මත ජීවයට ගෙන ඒමෙන් ඔවුන් වගකිව යුතු චරිතය ගැන පර්යේෂණ කළ යුතු නොවේද? නිමල් මෙන්ඩිස් විසින් නිර්මාණය කරන ලද පැහැදිලි සහ නිරවද්‍ය වාර්තා චිත්‍රපටයෙන් මනෝරාණිගේ හැසිරීම පිළිබඳ මග පෙන්වීමක් ඇයට ලබාගත නොහැකිද? ඇයට බීමත්, දුම්පානය කරන, කුණුහරුප කියන හැරිඩන් චරිතයක් නිරූපණය කිරීමට මෙතරම් දැඩි අවශ්‍යතාවක් තිබුණේ නම්, එඩ්වඩ් ඇල්බීගේ Whose Afraid of Virginia Woolf පරිවර්තනය කර තිරයට ගෙන ඒමට නොහැකිද? මෙම ශ්‍රේෂ්ඨ කාන්තාව බේබද්දෙකු, දුම්පානය කරන, ගණිකාවක් ලෙස නිරූපණය කිරීමට තීරණය කළේ කවුද? හඳගම හෝ ස්වර්ණා? වරද කා මත පැටවුණත්, චිත්‍රපටය තවමත් විහිළුවක් ලෙස පවතී. වඩාත්ම කනගාටුදායක හා පිළිකුල්සහගත දර්ශනවලින් එකක් වන්නේ මනෝරාණි බීමත්ව විස්කි බොමින් තම පුතා සහ ඔහුගේ මිතුරා සමග නටන දර්ශනයයි.
චරිතයක් මෙතරම් නින්දිත ලෙස ඝාතනය කිරීම කලාත්මක බලපත්‍රයේ නිසි භාවිතයද? JVP රජයක් විසින් රට මෙහෙයවනු ලබන කාලයක මෙම චිත්‍රපටය නිකුත් කිරීමට සමත් වීම අහම්බයක් විය හැකිය. එසේත් නැතිනම් එසේද? ඔවුන්ගේ න්‍යාය පත්‍රයට තවදුරටත් සහයෝගය ලබාගැනීම සඳහා රිචඩ් JVP ආධාරකරුවකු බව ඔවුන් පැවසීමට උත්සාහ කරනවාද?
ඔහු කාටද හෝ කුමක් සඳහාද සහාය දුන්නේ දැයි ඔහු කිසි විටෙකත් දැන සිටියේ නැති බව මට නිසැකවම පැවසිය හැකිය. ඕනෑම අවස්ථාවක, ඕනෑම දුර්වලයකුගේ ආධාරකරුවකු ලෙස පෙනෙන ආකාරයෙන් ඔහු නිතරම පනින ප්‍රවණතාවක් තිබුණි. ඔහු තමාව නොදැන සිටි ප්‍රහේළිකාවක් විය. රිචඩ් ඔහුගේ සමලිංගිකත්වය නිසා මියගිය බව යෝජනා කිරීම එය දේශපාලනිකව නියෝග කරන ලද මිනීමැරුමක් බව යන කාරණයෙන් අවධානය වෙනතකට යොමු කරයි.
මෙම චිත්‍රපටයේ මනෝරාණිගේ චරිත නිරූපණය සම්බන්ධයෙන් – විස්කි පානය කිරීම, චේන් දුම් පානය කිරීම සහ අවට නිදාගැනීම පොදු ජවිපෙ ආධාරකරුවකුගේ ඇස් හමුවේ වරප්‍රසාද ලත් අය නියෝජනය කරනවාද? අධ්‍යක්ෂවරයා කියන්නට උත්සාහ කරන්නේ ආචාර්ය මනෝරාණි සරවනමුත්තුගේ මට්ටමේ සහ පන්තියේ ජනතාව සාමාන්‍ය මිනිසාගේ පීඩා සහ පීඩාවන් අවබෝධ කර ගත්තේ ඇගේම පුතාගේ ඝාතනයට මුහුණ දීමෙන් පසුව පමණක්ද? එසේ නම්, එය ඉහළම මට්ටමේ ලුම්පන් නිර්ධන පංතියට අනුග්‍රහය දැක්වීමකි.
මංගල සමරවීර සහ මහින්ද රාජපක්ෂ මනෝරාණිගේ පෞද්ගලික ඛේදවාචකයට ඇලී සිටිමින් ඇයට මවුවරුන්ගේ පෙරමුණ ව්‍යාපාරය ආරම්භ කිරීමට දිරිගැන්වූවත්, ඔවුන් එය භාවිත කළේ තමන්ගේම පෞද්ගලික දියුණුව සඳහා දේශපාලන මෙවලමක් ලෙස පමණි. මවුවරුන්ගේ පෙරමුණ සඳහා මනෝරාණි කළ පුරෝගාමී සේවය නිසා, හඬක් නැති කාන්තාවන් වෙනුවෙන් හඬක් නැගීමට ඉදිරිපත් වෙමින්, ශ්‍රී ලංකාවේ විවිධ දුරස්ථ ගම්මානවලට යාමට ඇයට හැකි විය. ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනකුට තම ස්වාමිපුරුෂයන් සහ පුතුන් අහිමි විය. මංගල සහ මම හොඳ මිතුරන් වූ බැවින්, මනෝරාණි ‘ආදරණීය’ ලෙස හැඳින්වීමට ඔහුට එඩිතරකමක් නොතිබුණි යැයි මට ඉතා විශ්වාසයෙන් කිව හැකිය. නැවතත් එම ප්‍රකාශය පමණක් මංගල ‘සමලිංගික’ බව අධ්‍යක්ෂවරයාගේ අශෝභන නිගමනය බව පෙනේ.
කෙනකුට කෙතරම් උපායශීලී විය හැකිද? චිත්‍රපටය පිළිබඳ සත්‍ය වශයෙන්ම වැරදි වූ තවත් සුළු තොරතුරු ද තිබුණි. මනෝරාණි සහ රිචඩ් පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කරන ලද කාලය තුළ වැලිකඩවත්තේ ඉතා කුඩා මහල් නිවාසයක ජීවත් වූහ. චිත්‍රපටයේ නිරූපණය කර ඇති පරිදි ඔවුන් විශාල නිවසක ජීවත් නොවීය. රණසිංහ ප්‍රේමදාස ඔහුගේ ශෝකය පළකිරීමට මනෝරාණි බැලීමට ගිය විට, ඇය ඔහුට ආක්‍රමණශීලී ලෙස මුහුණ දුන්නේ නැත. ඇය සෑමවිටම ප්‍රසිද්ධ වූ සුපුරුදු කරුණාවෙන් හා ගෞරවයෙන් ඔහුව මුණගැසුණාය. මෙම කම්මැලි හමුවීමේදී ඇය බලධාරීන් විසින් පුතෙකු ඝාතනය කිරීමේ කම්පනය ගැන ඔහුට අවංකව කතා කළාය. ඇසින් දුටු සාක්ෂිකරුවන් පවසන්නේ ඔහුට ඇගේ දෑස් දෙස කෙළින්ම බැලීමට නොහැකි වූ බවයි.
අවසාන වශයෙන්, මෙම චිත්‍රපටය බොහෝ දෙනෙකු විසින් ආදරය කරන ලද සහ ගරුකරන ලද රූමත්, කරුණාවන්ත, ඉහළ උගත් සහ ගෞරවනීය කාන්තාවකගේ මතකය කෙළෙසීමක් බවයි. අපගෙන් බොහෝ දෙනෙක් බලා සිට ජයග්‍රාහකයන්ට තමන්ගේම අරමුණට ගැළපෙන පරිදි ඉතිහාසය නැවත ලිවීමට ඉඩ දෙන්නේ ඇයි? මෙම අවස්ථාවේදී, මම සඳහන් කරන්නේ මිනීමැරුමකින් බේරෙන බවක් පෙනෙන චිත්‍රපටයේ නිරූපණය කර ඇති බොහෝ දේශපාලනඥයන් ගැන පමණක් නොව, සැබෑ වීරවරියක් අහිතකර ආලෝකයකින් නිරූපණය කරන චිත්‍රපටයක අධ්‍යක්ෂවරයා ගැනය. කලාත්මක බලපත්‍රය අපේ රටේ ඉතිහාසය සහ එහි වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටුකළ චරිත පිළිබඳ ජනප්‍රිය මතයට බලපෑම් කිරීමේ බලය ඇති අධ්‍යක්ෂවරයකුගේ අතේ විශාල වගකීමක් බවට පත්වේ. මෙම චිත්‍රපටය සත්‍යය විකෘති කර ශ්‍රේෂ්ඨ කාන්තාවකගේ නොමග යවන චිත්‍රයක් පින්තාරු කර සැබෑ දුෂ්ටයන්ට ඇඟිල්ල දිගු කිරීමෙන් හිතාමතාම පසුබට වීම ඇත්තෙන්ම ඛේදවාචකයකි.
@චන්ද්‍රි පීරිස්
මුහුණුපොතෙන්.
