විමුක්ති කුමාරතුංග සමඟ කළ කතාබහ..
ශ්රී ලංකාවේ දේශපාලන ඉතිහාසය ලියැවුණේ බණ්ඩාරනායක සහ කුමාරතුංග යන නාමයන් කේන්ද්ර කරගනිමිනි.
එවන් පවුලක එකම පුත්රයා දේශපාලනයට පිවිසීම මෙරට සමාජය "ස්වාභාවික උරුමයක්" ලෙස අපේක්ෂා කළද, විමුක්ති කුමාරතුංග එම සාම්ප්රදායික රීතිය බිඳ දමමින් සිටියි. දශක ගණනාවකට පසු ඔහු මාධ්ය හමුවේ දිග හැරියේ බලය පිළිබඳ කතාවක් නොව, මනුෂ්යත්වය සහ වෘත්තීය ගරුත්වය පිළිබඳ කතාවකි.
ඔහු සමග පවත්වන ලද මෙම විශේෂ සාකච්ඡාව, මෙරට සාම්ප්රදායික පවුල් දේශපාලනය සහ "පද්ධතිමය වෙනසක්" (System Change) පිළිබඳව නව මානයකින් බලන්නට අපව පොළඹවයි.
"ජනාධිපති මන්දිරයට වඩා මට පශු රෝහල වටිනවා"
සාකච්ඡාව ආරම්භයේදීම ඔහු තම වෘත්තීය තේරීම පිළිබඳව ඉතාමත් සංවේදී සහ සෘජු අදහසක් පළ කළේය. දේශපාලන බලයට වඩා ජීවිතයක් බේරාගැනීමෙන් ලබන තෘප්තිය ඔහු අගය කරයි.
විමුක්ති:
"මම පශු වෛද්යවරයෙක් වෙන්න තීරණය කළේ සතුන්ට තියෙන ආදරේ නිසා විතරක් නෙවෙයි. මට ඕනෑ වුණේ මගේම මහන්සියෙන් යමක් කරලා ඒකෙන් සතුටක් ලබන්න. මම මගේ සායනයේදී සතෙක්ව සුවපත් කළාම දැනෙන සතුට, මට දේශපාලන වේදිකාවක ලක්ෂ ගාණක් ඉස්සරහා කෑගහලා ලබන්න බැහැ. මම බලයට වඩා වෘත්තීය ගරුත්වයට ආදරය කරන කෙනෙක්."
පියාගේ අහිමිවීම සහ දේශපාලනයේ රුදුරු බව
විජය කුමාරතුංගයන්ගේ ඝාතනය විමුක්තිගේ ජීවිතයේ හැරවුම් ලක්ෂයයි. දේශපාලනය තම පවුලෙන් උදුරාගත් දේ පිළිබඳව ඔහු මෙහිදී විවෘතව කතා කළේය.
විමුක්ති:
"දේශපාලනය මගේ තාත්තාව මගෙන් උදුරගත්තා. මම පොඩි කාලේ ඉඳන් දැක්කේ බය, මරණ තර්ජන සහ ආරක්ෂක වළලු මැද ජීවත් වෙන එක. මිනිස්සු දකින්නේ බලයේ තියෙන දිලිසෙන පැත්ත විතරයි. ඒත් ඒ පිටුපස තියෙන වේදනාව සහ පෞද්ගලික නිදහස අහිමි වීම ගැන දන්නේ ඒක ඇතුළේ ඉන්න අය විතරයි. මට ආයෙත් ඒ වටපිටාවට යන්න කිසිම වුවමනාවක් නැහැ."
ලංකාවේ දේශපාලන ව්යුහය පිළිබඳ විවේචනය
ලංකාවේ පවතින "පුද්ගල වන්දනාව" සහ "පවුල් දේශපාලනය" පිළිබඳව ඔහු ඉතා තර්කානුකූල විමර්ශනයක යෙදුණි.
විමුක්ති:
"ඇයි මිනිස්සු හිතන්නේ නායකයෙක්ගේ පුතා නායකයෙක් වෙන්න ඕනෑ කියලා? ඒක වැරදි මතයක්. දේශපාලනය කියන්නේ 'Family Business' එකක් නෙවෙයි. ලංකාවේ වෙලා තියෙන්නේ ප්රතිපත්ති වෙනුවට පුද්ගලයෝ පස්සේ යන එක. මම ඒ ක්රමයට එකඟ නැහැ. මම දේශපාලනයට ආවොත් මමත් ඒ වැරදි ක්රමයේම කොටස්කාරයෙක් වෙනවා."
"අරගලය" සහ පද්ධතිමය වෙනස (System Change)
මෙම සාකච්ඡාවේ වඩාත්ම වැදගත් කොටස වන්නේ ඔහු 'අරගලය' දකින ආකාරයයි. එය හුදු විරෝධතාවයක් නොව, සමාජ පරිවර්තනයක ආරම්භයක් ලෙස ඔහු දකියි.
විමුක්ති:
"අරගලය නිසා ලංකාවේ මිනිස්සුන්ගේ මානසිකත්වය වෙනස් වුණා. කලින් මිනිස්සු දේශපාලනඥයෝ දැක්කම වැන්දේ බයට හෝ වාසියට. ඒත් දැන් මිනිස්සු ප්රශ්න කරනවා. ඒක තමයි රටකට ඕනෑ කරන 'System Change' එකේ මුල් පියවර. තරුණ පරපුරට දැන් තේරෙනවා තමන්ගේ අනාගතය තීරණය කරන්න ඕනෑ තමන්ම මිසක් පරම්පරාගත දේශපාලනඥයෝ නෙවෙයි කියලා."
සංහිඳියාව සහ ජාතික සමගිය
තම මව සහ පියා දැරූ දේශපාලන මතවාදයන්හි තිබූ "සංහිඳියාව" පිළිබඳ අගය ඔහු තවදුරටත් ඉදිරියට ගෙන යන බව පෙනේ.
විමුක්ති:
"අපි හැමදාම ජාතිවාදය සහ ආගම්වාදය ඉස්සරහට දාලා දේශපාලනය කළා. ඒකෙන් වුණේ රට විනාශ වුණ එක විතරයි. ලංකාවට දැන් ඕනෑ කරන්නේ හැමෝටම සමාන අයිතිවාසිකම් තියෙන, නීතිය හැමෝටම සමානව ක්රියාත්මක වෙන රටක්. මම දේශපාලනය නොකළත්, පුරවැසියෙක් විදිහට ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිටිනවා."
අනාගතය සහ ඔහුගේ භූමිකාව
දේශපාලනයට නොපැමිණියද, ඔහු ලංකාව අතහැර නොයන බවත්, තමන්ට හැකි අයුරින් සමාජ සේවයේ යෙදෙන බවත් ඔහු අවධාරණය කළේය.
විමුක්ති:
"මම ලංකාවට ආවේ මෙහේ ඉන්න සත්තුන්ගේ සුබසාධනය වෙනුවෙන් යමක් කරන්න. ඒ වගේම මම දකින වැරදි දේ ගැන මම දිගටම කතා කරනවා. මට බලය ඕනෑ නැහැ මිනිස්සුන්ට සේවය කරන්න. මගේ වෘත්තිය සහ මගේ හඬ මට ඒකට ප්රමාණවත්."
විමුක්ති කුමාරතුංග යනු ලාංකීය දේශපාලන සිතියමේ "අපේක්ෂිත" නමුත් "හමු නොවන" චරිතයකි. ඔහු බලය ප්රතික්ෂේප කරන්නේ එය ලබා ගැනීමට නොහැකි නිසා නොව, එම බලය ක්රියාත්මක වන ආකාරය පිළිබඳව ඔහුට ඇති සදාචාරාත්මක එකඟතාවයක් නොමැති බැවිනි. ඔහුගේ ස්ථාවරය පවුල් දේශපාලනය මුල් බැසගත් රටකට අමුතු අත්දැකීමක් වුවද, එය නූතන ප්රජාතන්ත්රවාදී ලෝකයට ඉතා හොඳ ආදර්ශයකි.
කෙසේ වුවද දැන් විමුක්ති සිංහල ඉගෙන ගනියි. වත්මන් ලාංකීය තරුණ පරපුරේ හද ගැස්ම ගැන කතාකරයි. තම මවත් පියාත් සීයාගේ සහ මිත්තනියගේ දේශපාලන ජීවිතය ගැනත් ඔහුට මනා කියවීමක් ඇත.
ලංකාව මේ වනවිට දේශපාලන සිතියමේ හිස් අවකාශයක් පූර්ණ කිරීමට බලා සිටින මොහොතකි. විමුක්ති ලංකාවට පැමිණීම එවන් වටාපිටාවක සිදු වූවකි.
සම්පූර්ණ කතාබහ..
